Byłam taka młoda, taka piękna. Uśmiechałam się często do ludzi. Wiatr rozwiewał mi włosy... Lubiłam tańczyć do białego rana I pić czerwone wino... Dźwięki gitary rozbrzmiewały w moim sercu I marzenia chciałam spełniać...
dawna modlna przeprawa kopcami ozdobiona sznur marudnych wierzb nad nią skłoniony przyspieszyły wewnątrz oka od tamtej pory obrazek szary migotliwy (...)
Miliony światów za tymi drzwiami Stoi przede mną otworem Światy magiczne światy bez granic Światy których pragnę i których się boję A pośrodku Tych światów Mroczna Wieża (...)
Wiersz mówi o walce z wewnętrznym cieniem, który zamiast pomagać, tylko podtrzymuje ból – jak uzależnienie, które udaje lekarstwo. Czasem najtrudniej uciec przed tym, co siedzi w nas samych, bo to coś zna nas lepiej niż ktokolwiek inny. Można się z tego wyleczyć, ale tylko wtedy, gdy się go przestanie karmić cierpieniem.
6/5
Wiersz maluje obraz marcowego dnia, w którym deszcz, słońce i życie natury przeplatają się w spokojnej zgodzie. Czasem zwykły dzień – z kotem pod autem i sroką w kałuży – pokazuje, że wiosna przychodzi po cichu, ale z wielką siłą. Wystarczy stanąć przy oknie, by dostrzec jej urok, zanim znów zanurzymy się w pośpiechu.
6/5
Wiersz mówi o tym, że modlitwa działa wtedy, gdy płynie z serca i wiary – nie z przyzwyczajenia. Czasem nawet ból w kolanie staje się pretekstem, by przypomnieć sobie, że nie jesteśmy sami. Ale czy zawsze potrafimy modlić się szczerze, a nie tylko wtedy, gdy boli? Może warto spróbować, zanim znów coś nam strzyknie.
6/5
Wiersz mówi o niepewności i poczuciu winy, które mieszają się z wewnętrznym żalem i próbą zrozumienia siebie w świecie pełnym rywalizacji. Czasem dopiero w chwili zatrzymania zaczynamy widzieć, że najtrudniejsza walka to ta z samym sobą. Ale czy można naprawdę wyjść z tego labiryntu żalu i winy? Może tak, jeśli zamiast szukać winnych, zaczniemy szukać prawdy w sobie.
6/5
Czyli jednym słowem: chaos z boską pieczątką. Całe szczęście, że nie musimy być doskonali, tylko wystarczająco ciekawi, by dalej coś z tego świata ulepić ... choćby i z przygan.
Oddajemy w Wasze ręce testową wersję nowego Portalu Poetyckiego. Portalu możliwie zbalansowanego, równych szans i przyjaznego dla Odbiorcy. Zastosowane przez nas nowatorskie rozwiązania są dodatkowym argumentem na zapoznanie się z naszym Regulaminem oraz NETYKIETĄ. Życzymy artystycznej weny i samych owocnych chwil!
Zespół Twoich Wierszy
"Twoje Wiersze" - Portal Poetycki zaprojektowany przez Poetę.
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
6/5