X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.
 
 
 
 
 
 
 
 
Z czym to się je, czym popija
proza wierszowana / 2024-11-02




Pił. Trzeźwiał. Pił. Trzeźwiał. I znowu pił. Stracił wszystko co miał. Co mógł mieć. Całe jego życie to walka z własnymi słabościami, z nałogiem, którego nie potrafił pokonać.


A Renata? Renatę znał jeszcze z liceum. Była ładna i miła. Można się było z nią zapomnieć na tyłach miejscowej dyskoteki, a kiedy upominał się o nich świat można było się rozejść, każde w swoją stronę. Bez żalu, pretensji i całej tej babskiej histerii. Renata była chyba jedyną kobietą w jego życiu, która niczego nie oczekiwała i nie obiecywała. Dlaczego jej wtedy nie zatrzymał przy sobie? Dlaczego nie oswoił na tyle żeby zechciała mu zaufać i dzielić z nim cały ten okrutny bezsens jakim jest życie? Świat pełen obłudy i kłamstw. Strachu i strachów. Takich z których się nie wyrasta. Na które nie pomaga włączone światło. Na które nawet pełna butelka bywa za mała. Nie pamięta już ile razy się podnosił i znowu upadał. Stało się to rutyną. Jakimś chorym sposobem na życie. Doprowadzenie siebie nad samą krawędź, odwyk i kilka dni, tygodni, czasem nawet miesięcy w miarę normalnego życia. W miarę. Bo ani domu, ani rodziny. Żadnej stałej pracy, żadnych znajomych z którymi możnaby pogadać. Chyba, że o piciu. O brudzie tego miasta, który trzeba czym prędzej zmyć, zdezynfekować. Ludzi, ulice. Swoje myśli i sny.
(...)

Toya

Piszę, bo zawsze tego chciałam.

miniatura / 2022-12-13

wyznaczyłeś dla nas
drogę przez milczenie
i brak miejsca na pytania
tęsknota za słowami
odbija się na skórze
czekam
aż zrzucisz z siebie chłód
(...)

wolny / 2024-01-18

Gdyby można było z jednego końca na drugi przeciągnąć sznur trwóg.
Wyznaczyć kreską linie Stop.
Powiedzieć zostańcie tu.
Przyjdę po was w ten czas, kiedy to jedno z szeptów głośno zawoła.

wolny / 2020-09-01

Poświęć sobie kilka chwil.
Odpuść obowiązki.
Daj se luz.
Uwolnij swoje marzenia.
Wypuść je
niech będą jak
(...)

rymowany / 2019-10-03

Otul me ciało skrzydłami swoimi
Gdy ziąb przenika do duszy
A potem szepnij jeszcze do ucha
Że z drogi mojej kamienie usuniesz
I przeciwności pokruszysz
(...)


wolny / 2024-10-07
samisen
   (Wx27)
rymowany / 2024-10-10
JoViSkA
   (Wx30)

Najnowsze wiersze

wolny
godzinę temu
miniatura
godzinę temu
rymowany
godzinę temu
wolny
dwie godziny temu
więcej

Najnowsze komentarze

sturecki
mniej niż minutę temu
To wiersz o oczekiwaniu na prawdziwą zmianę, na chwilę, gdy historia przemówi w prawdzie, a nie w zakłamaniu. Autor wyraża miłość do ojczyzny i nadzieję na wolność od fałszu, ukazując jednocześnie rozczarowanie teraźniejszością. Zielona barwa nadziei przenika cały utwór, mimo złowieszczej ciszy, która wciąż trwa.
Na pocieszenie ... Czasem oczekiwanie na zmianę jest równie bolesne jak sama walka, (...)
sturecki
dwie minuty temu
Szklanka niedopełniona, za to refleksja jest pełna treści, w której ulotność radości zostaje ostrożnie wyważona, by nie zamieniła się w nadmiar lub rozczarowanie. Szklanka symbolizuje podejście do życia, gdzie balans między nadzieją a realizmem jest kluczem.
Czasem w życiu trzeba ważyć uśmiechy, by nie przesłoniły prawdy.
sturecki
pięć minut temu
Wiersz pełen melancholii i refleksji nad upływem czasu i pustką codziennych chwil, gdzie nawet uśmiech staje się gestem przekory wobec ulotności życia. Miasto w tle zdaje się milczeć, a autor w swojej spokojnej wędrówce pozostawia przestrzeń na nadzieję, że „może dziś” coś się zmieni.
Czasem wystarczy chwila zatrzymania, by znaleźć sens w prostym kroku do przodu.
Maciek.J<sup>(*)</sup>
pięć minut temu
zatrzymały mnie te strofy...
sturecki
pięć minut temu
Dla mnie 24 godziny to zdecydowanie za mało.
A wiersz, niczym kronika dnia, opowiada o codziennym rytmie życia – od poranka pełnego nadziei, przez południe pełne pracy i radości, aż po wieczór refleksji i nocną zadumę. W tle wybrzmiewa nieustanna walka o sens, trwanie mimo przemijania i czerń, która zamyka dzień, ... by zacząć od nowa.
Życie toczy się jak doba – każda chwila ma swoje barwy i zna(...)

Kolory Wierszy

Kolorem wiersza Autor sygnalizuje jakich komentarzy oczekuje.

czerwony - proszę o empatyczne komentarze.

niebieski - chcę rozwijać swój warsztat poetycki, proszę o pouczające i konstruktywne komentarze.

zielony - jestem otwarta/otwarty na komentarze.

czarny - proszę nie komentuj, przeczytaj w ciszy.

O Naszym Portalu

Szanowne Poetki i drodzy Poeci

Oddajemy w Wasze ręce testową wersję nowego Portalu Poetyckiego. Portalu możliwie zbalansowanego, równych szans i przyjaznego dla Odbiorcy. Zastosowane przez nas nowatorskie rozwiązania są dodatkowym argumentem na zapoznanie się z naszym Regulaminem oraz NETYKIETĄ. Życzymy artystycznej weny i samych owocnych chwil!

Zespół Twoich Wierszy

"Twoje Wiersze" - Portal Poetycki zaprojektowany przez Poetę.


 
x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności