Jestem osobą w średnim wieku, matką gromadki dzieci.
Pisze wiersze różnego rodzaju, fascynuje mnie przyroda, jestem osobą wierzącą, kocham dzieci.
Chciałabym się podzielić z Państwem moimi wierszami.
Serdecznie zapraszam.
Opadły mgły i miasto ze snu się budzi Ciszę przerywa dzwon Trzeba wstawać donośnie brzęczy też budzik Pożegnać się ze snem Już na ulicach korki się zaczynają (...)
Jak Lee jeansy na ściganym jest mój dzisiejszy poranek jak sklepienie w Sekstynie moje poranne kroczenie Jesteśmy sami odwaga nie kończy się wraz z młodością a nie boimy się wychodząc poza linię me(...)
Tyle głów, a ściana ta sama ... fraszka o ludzkich losach – niektóre są splątane i trudne jak kołtuny, inne lekkie jak włosy na wietrze, a jeszcze inne odbijają rzeczywistość jak gładka łysina. Mimo tych różnic, wszystkich łączy jedno – mur, którego nikt nie może przebić.
Zabawna refleksja o tym, że choć ludzie są różni, to wciąż napotykają te same bariery.
6/5
To miniatura o rozpadzie, o czymś, co było jasne i czyste, ale upadło w brud i zapomnienie. Jeszcze jest cisza, jeszcze trwa moment zawahania – między przecinkiem a kropką, między końcem a dalszym trwaniem. A w tym wszystkim – ja, samotny ślad po czymś, co było pełne.
Piękny, surowy obraz złamanego serca, które próbuje odnaleźć się w pustce po stracie.
6,5
Rzecz o relacji, która gaśnie – najpierw ogień, potem zauroczenie, aż w końcu wszystko blaknie i gubi się w codziennych sprawach. Nawet jeśli próbuje się zatrzymać to, co było, ślady pozostają – jak plama po winie, która wnika tym mocniej, im bardziej się ją czyści.
Gorzka refleksja o tym, że nie wszystko da się ocalić, a czasem jedyne, co zostaje, to zapomnienie – choćby w barze, przy kieliszku.(...)
Wiersz o ludzkiej skłonności do krzyku i oburzenia na zło, które nas otacza. Chcemy zmian, chcemy naprawiać świat, ale często kończy się to jedynie kolejną falą gniewu i narzekań. Tymczasem rozwiązanie jest proste – zaufać, otworzyć się na Chrystusa i czerpać z Jego nauk, zamiast gubić się w hałasie emocji. Autor podkreśla, że prawdziwa siła nie tkwi w krzyku, ale w wierze, która pozwala zachować (...)
To wiersz o końcu, który nie przychodzi z hukiem, ale z biurokratycznym absurdem. Jeźdźcy apokalipsy zabierają wszystko, nawet możliwość pisania, i zostawiają bohatera w zimnym, brudnym korytarzu. A potem zostaje tylko czekanie – bez końca, bez wyjaśnienia.
To trafna wizja czyśćca – nie ogień i cierpienie, ale samotność i poczucie bycia zapomnianym.
6/5
Oddajemy w Wasze ręce testową wersję nowego Portalu Poetyckiego. Portalu możliwie zbalansowanego, równych szans i przyjaznego dla Odbiorcy. Zastosowane przez nas nowatorskie rozwiązania są dodatkowym argumentem na zapoznanie się z naszym Regulaminem oraz NETYKIETĄ. Życzymy artystycznej weny i samych owocnych chwil!
Zespół Twoich Wierszy
"Twoje Wiersze" - Portal Poetycki zaprojektowany przez Poetę.
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Zabawna refleksja o tym, że choć ludzie są różni, to wciąż napotykają te same bariery.
6/5